Deuteronomy 28

CHAPTER 28

Blessings from Mount Gerizim

1εάν ακοή ακούσητε της φωνής κυρίου του θεού υμών φυλάσσειν και ποιείν πάσας τας εντολάς αυτού ας εγώ εντέλλομαί σοι σήμερον και δώσει σε κύριος ο θεός σου υπεράνω πάντων των εθνών της γης 2και ήξουσιν επί σε πάσαι αι ευλογίαι αύται και ευρήσουσί σε εάν ακοή εισακούση της φωνής κυρίου του θεού σου 3ευλογημένος συ εν πόλει και ευλογημένος συ εν αγρώ 4ευλογημένα τα έκγονα της κοιλίας σου και τα γενήματα της γης σου και τα βουκόλια των βοών σου και τα ποίμνια των προβάτων σου 5ευλογημέναι αι αποθήκαί σου και τα εγκαταλείμματά σου 6ευλογημένος συ εν τω εισπορεύεσθαί σε και ευλογημένος συ εν τω εκπορεύεσθαί σε 7παραδώσει κύριος ο θεός σου τους εχθρούς σου τους ανθεστηκότας σοι συντετριμμένους προ προσώπου σου οδώ μία εξελεύσονται προς σε και εν επτά οδοίς φεύξονται από προσώπου σου 8αποστείλαι κύριος επί σε την ευλογίαν εν τοις ταμείοις σου και εν πάσιν ου αν επιβάλης την χείρά σου και ευλογήσει σε επί της γης ης κύριος ο θεός σου δίδωσί σοι 9αναστήσαι σε κύριος ο θεός σου εαυτώ λαόν άγιον ον τρόπον ώμοσε τοις πατράσι σου εάν εισακούσης της φωνής κυρίου του θεού σου και πορευθής εν ταις οδοίς αυτού 10και όψονταί σε πάντα τα έθνη της γης ότι το όνομα κυρίου επικέκληταί σοι και φοβηθήσονταί σε 11και πληθυνεί σε κύριος ο θεός σου εις αγαθά επί τοις εκγόνοις της κοιλίας σου και επί τοις εκγόνοις των κτηνών σου και επί τοις γενήμασι της γης σου επί της γης ης ώμοσε κύριος τοις πατράσι σου δούναί σοι 12ανοίξαι σοι κύριος τον θησαυρόν αυτού τον αγαθόν τον ουρανόν δούναι τον υετόν τη γη σου επί καιρού αυτού ευλογήσαι πάντα τα έργα των χειρών σου και δανιείς έθνεσι πολλοίς συ δε ου δανειή και άρξεις συ εθνών πολλών σου δε ουκ άρξουσι 13καταστήσαι σε κύριος ο θεός σου εις κεφαλήν και μη εις ουράν και έση τότε επάνω και ουκ έση υποκάτω εάν εισακούσης των εντολών κυρίου του θεού σου όσας εγώ εντέλλομαί σοι σήμερον φυλάσσειν και ποιείν 14ου παραβήση από πάντων των λόγων ων εγώ εντέλλομαί σοι σήμερον δεξιά η αριστερά πορεύεσθαι οπίσω θεών ετέτων λατρεύειν αυτοίς

Results from the Curse

15και έσται εάν μη εισακούσης της φωνής κυρίου του θεού σου φυλάσσειν και ποιείν πάσας τας εντολάς αυτού όσας εγώ εντέλλομαί σοι σήμερον και ελεύσονται επί σε πάσαι αι κατάραι αύται και καταλήψονταί σε 16επικατάρατος συ εν πόλει και επικατάρατος συ εν αγρώ 17επικατάρατοι αι αποθήκαί σου και τα εγκαταλείμματά σου 18επικατάρατα τα έκγονα της κοιλίας σου και τα γενήματα της γης σου τα βουκόλια των βοών σου και τα ποίμνια των προβάτων σου 19επικατάρατος συ εν τω εισπορεύεσθαί σε και επικατάρατος συ εν τω εκπορεύεσθαί σε 20εξαποστείλαι κύριος επί σε την ένδειαν και την εκλιμίαν και την ανάλωσιν επί πάντα ου εάν επιβάλης την χείρά σου όσα αν ποιής έως αν εξολοθρεύση σε και έως αν απολέση σε εν τάχει διά τα πονηρά επιτηδεύματά σου διότι εγκατέλιπές με 21προσκολλήσαι κύριος εις σε τον θάνατον έως αν εξαναλώση σε από της γης εις ην συ εισπορεύη εκεί κληρονομήσαι αυτήν 22πατάξαι σε κύριος εν αποριά και πυρετώ και ρίγει και ερεθισμώ και φόνω και ανεμοφθορία και τη ώχρα και καταδιώξονταί σε έως αν απολέσωσί σε 23και έσται σοι ο ουρανός ο υπέρ κεφαλής σου χαλκούς και η γη η υποκάτω σου σιδηρά 24δωή κύριος τον υετόν της γης σου κονιορτόν και χους εκ του ουρανού καταβήσεται επί σε έως αν εκτρίψη σε και έως αν απολέση σε 25δώη σε κύριος επί κοπήν εναντίον των εχθρών σου εν οδώ μία εξελεύση προς αυτούς και εν επτά οδοίς φεύξη από προσώπου αυτών και έση εν διασπορά εν πάσαις βασιλείαις της γης 26και έσονται οι νεκροί υμών κατάβρωμα τοις πετεινοίς του ουρανού και τοις θηρίοις της γης και ουκ έσται ο αποσοβών 27πατάξαι σε κύριος εν έλκει Αιγυπτίω εις ταις έδραις και ψώρα αγρία και κνήφη ώστε μη δύνασθαί σε ιαθήναι 28πατάξαι σε κύριος παραπληξία και αορασία και εκστάσει διανοίας 29και έση ψηλαφών μεσημβρίας ωσεί τις ψηλαφήσαι ο τυφλός εν τω σκότει και ουκ ευοδώσει τας οδούς σου και έση τότε αδικούμενος και διαρπαζόμενος πάσας τας ημέρας και ουκ έσται σοι ο βοηθών 30γυναίκα λήψη και ανήρ έτερος έξει αυτήν οικίαν οικοδομήσεις και ουκ οικήσεις εν αυτή αμπελώνα φυτεύσεις και ου μη τρυγήσεις αυτόν 31ο μόσχος σου εσφαγμένος εναντίον σου και ου φαγή εξ αυτού ο όνος σου ηρπασμένος από σου και ουκ αποδοθήσεταί σοι τα πρόβατά σου δεδομένα τοις εχθροίς σου και ουκ έσται σοι ο βοηθών 32οι υιοί σου και αι θυγατέρες σου δεδομέναι έθνει ετέρω και οι οφθαλμοί σου όψονται σφακελίζοντες εις αυτά και ουκ ισχύσει η χειρ σου 33τα εκφόρια της γης σου και πάντας τους πόνους σου φάγεται έθνος ο ουκ επίστασαι και έση αδικούμενος και τεθραυσμένος πάσας τας ημέρας 34και έση παράπληκτος διά τα οράματα των οφθαλμών σου α βλέψη 35πατάξαι σε κύριος εν έλκει πονηρώ επί τα γόνατα και επί τας κνήμας ώστε μη δύνασθαι ιαθήναί σε από ίχνους των ποδών σου έως της κορυφής σου 36απαγάγοι κύριος σε και τους αρχοντάς σου ους αν καταστήσης επί σεαυτόν επ΄ έθνος ο ουκ επίστασαι συ και οι πατέρες σου και λατρεύσεις εκεί θεοίς ετέροις ξύλοις και λίθοις 37και έση εκεί εν αινίγματι και παραβολή και διηγήματι εν πάσι τοις έθνεσιν εις ους αν απαγάγη σε κύριος εκεί 38σπέρμα πολύ εξοίσεις εις το πεδίον και ολίγα εισοίσεις ότι κατέδεται αυτά η ακρίς 39αμπελώνα φυτεύσεις και κατεργά και οίνον ου πίεσαι ουδέ ευφρανθήση εξ αυτού ότι καταφάγεται αυτά ο σκώληξ 40ελαίαι έσονταί σοι εν πάσι τοις ορίοις σου και έλαιον ου χρίση ότι εκρυήσεται η ελαία σου 41υιούς και θυγατέρας γεννήσεις και ουκ έσονταί σοι απελεύσονται γαρ εν αιχμαλωσία 42πάντα τα ξύλινά σου και τα γενήματα της γης σου εξαναλώσει η ερυσίβη 43ο προσήλυτος ος εστιν εν σοι αναβήσεται επί σε άνω άνω συ δε καταβήση κάτω κάτω 44ούτος δανιεί σοι συ δε τούτω ου δανειείς ούτος έσται εις κεφαλήν συ δε έση εις ουράν 45και ελεύσονται επί σε πάσαι αι κατάραι αύται και καταδιώξονταί σε και καταλήψονταί σε έως αν εξολοθρεύση σε και έως αν απολέση σε ότι ουκ εισήκουσας της φωνής κυρίου του θεού σου φυλάσσεσθαι τας εντολάς αυτού και τα δικαιώματα αυτού όσα ενετείλατό σοι 46και έσται εν σοι σημεία και τέρατα και εν τω σπέρματί σου έως του αιώνος 47ανθ΄ ων ουκ ελάτρευσας κυρίω τω θεώ σου εν ευφροσύνη και εν αγαθή καρδία διά το πλήθος πάντων 48και λατρεύσεις τοις εχθροίς σου ους επαποστελεί κύριος επί σε εν λιμώ και εν δίψει και εν γυμνότητι και εν εκλείψει πάντων και επιθήσει κλοιόν σιδηρούν επί τον τράχηλόν σου έως αν εξολοθρεύση σε 49επάξει επί σε κύριος έθνος μακρόθεν απ΄ εσχάτου της γης ωσεί όρμημα αετού έθνος ου ουκ ακούση της φωνής αυτού 50έθνος αναιδές προσώπω όστις ου θαυμάσει πρόσωπον πρεσβύτου και νέον ουκ ελεήσει 51και κατέδεται τα έκγονα των κτηνών σου και τα γενήματα της γης σου ώστε μη καταλιπείν σοι σίτον οίνον έλαιον βουκόλια των βοών σου και τα ποίμνια των προβάτων σου έως αν απολέση σε 52και εκτρίψη σε εν πάσαις ταις πόλεσί σου έως αν καθαιρεθώσι τα τείχη σου τα υψηλά και τα οχυρά εφ΄ οις συ πέποιθας επ΄ αυτοίς εν πάση τη γη σου και θλίψει σε εν πάσαις ταις πόλεσί σου αις έδωκέ σοι κύριος ο θεός σου 53και φαγή τα έκγονα της κοιλίας σου κρέα υιών σου και θυγατέρων σου όσα έδωκέ σοι κύριος ο θεός σου εν τη στενοχωρία σου και εν τη θλίψει σου η θλίψει σε ο εχθρός σου 54ο απαλός εν σοι και ο τρυφερός σφόδρα βασκανεί τω οφθαλμώ αυτού τον αδελφόν αυτού και την γυναίκα την εν τω κόλπω αυτού και τα καταλελειμμένα τέκνα α αν καταλειφθή αυτώ 55ώστε δούναι ενί αυτών από των σαρκών των τέκνων αυτού ων αν κατέσθη διά το μη καταλειφθήναι αυτώ ουδέν εν τη στενοχωρία και εν τη θλίψει η αν θλίψωσί σε οι εχθροί σου εν πάσαις ταις πόλεσί σου 56και η απαλή εν υμίν και η τρυφερά σφόδρα ης ουχί πείραν έλαβεν ο πους αυτής βαίνειν επί της γης διά την τρυφερότητα και διά την απαλότητα βασκανεί τω οφθαλμώ αυτής τον άνδρα αυτής τον εν κόλπω αυτής και τον υιόν και την θυγατέρα αυτής 57και το χόριον αυτής το εξελθόν διά των μηρών αυτής και το τέκνον αυτής ο αν τέκη καταφάγεται γαρ αυτά διά την ένδειαν πάντων κρυφή εν τη στενοχωρία και εν τη θλίψει η θλίψει σε ο εχθρός σου εν ταις πόλεσί σου 58εάν μη εισακούσητε ποιείν πάντα τα ρήματα του νόμου τούτου τα γεγραμμένα εν τω βιβλίω τούτω φοβείσθαι το όνομα το έντιμον και το θαυμαστόν τούτο κύριον τον θεόν σου 59και παραδοξάσει κύριος τας πληγάς σου και τας πληγάς του σπέρματός σου πληγάς μεγάλας και θαυμαστάς και νόσους πονηράς και πιστάς 60και επιστρέψει επί σε πάσαν την οδύνην Αιγύπτου την πονηράν ην διευλαβού από προσώπου αυτών και κολληθήσονται εν σοι 61και πάσαν μαλακίαν και πάσαν πληγήν την μη γεγραμμένην και πάσαν την γεγραμμένην εν τω βιβλίω του νόμου τούτου επάξει κύριος επί σε έως αν εξολοθρεύση σε 62και καταλειφθήσεσθε εν αριθμώ βραχεί ανθ΄ ων ότι ήτε ωσεί τα άστρα του ουρανού εις πλήθος ότι ουκ εισηκούσατε της φωνής κυρίου του θεού υμών 63και έσται ον τρόπον ευφράνθη κύριος εφ΄ υμίν ευ ποιήσαι υμάς και πληθύναι υμάς ούτως ευφρανθήσεται κύριος εφ΄ υμίν εξολοθρεύσαι υμάς και εξαρθήσεσθε από της γης εις ην υμείς εισπορεύεσθε εκεί κληρονομήσαι αυτήν 64και διασπερεί σε κύριος ο θεός σου εις πάντα τα έθνη απ΄ άκρου της γης έως άκρου της γης και δουλεύσεις εκεί θεοίς ετέροις ξύλοις και λίθοις οις ουκ ηπίστω συ και οι πατέρες σου 65αλλά και εν τοις έθνεσιν εκείνοις ουκ αναπαύσει σε ουδ΄ ου μη γένηται στάσις τω ίχνει του ποδός σου και δώσει σοι κύριος εκεί καρδίαν ετέραν αθυμούσαν και εκλείποντας οφθαλμούς και τηκομένην ψυχήν 66και έσται η ζωή σου κρεμαμένη απέναντι των οφθαλμών σου και φοβηθήση ημέρας και νυκτός και ου πιστεύσεις τη ζωή σου 67τοπρωϊ ερείς πως αν γένοιτο εσπέρα και το εσπέρας ερείς πως αν γένοιτο πρωϊ από του φόβου της καρδίας σου ου φοβηθήση και από των οραμάτων των οφθαλμών σου ων όψη 68και αποστρέψει σε κύριος εις Αίγυπτον εν πλοίοις και εν τη οδώ η είπα ου προσθήσεσθε έτι ιδείν αυτήν και πραθήσεσθε εκεί τοις εχθροίς υμών εις παίδας και παιδίσκας και ουκ έσται ο κτώμενος